วันอาทิตย์, พฤศจิกายน ๐๗, ๒๕๕๓

เรื่องในความทรงจำ

สัปดาห์นี้มีเรื่องสะเทือนใจ
จริงๆไม่ค่อยโพสเรื่องส่วนตัว(สุดๆ)ลงมาในนี้มากนัก แต่อยากโพสเป็นบันทึกความทรงจำ
เผื่อว่า วันนึงซีโตขึ้นแล้วลืมความรู้สึกเหล่านี้ ซึ่งจริงๆก็เชื่อว่า...คงไม่ลืม

วันที่ 1พฤศจิกายน 2010 เพื่อนสนิทซีที่นิเทดจากไป วันนี้..ซีก็เพิ่งไปวันเผามา เสียเพราะอุบัติเหตุมอเตอร์ไซด์ค่ะ
คนที่ขับมอไซด์ หรือไม่ขับ..ทุกคนอย่าประมาทนะ เรื่องแบบนี้ไม่เข้าใครออกใครจริงๆ แล้วซีก็ไม่ได้คิดว่าจะเกิดกับเพื่อนสนิทตัวเองที่คณะ ทำให้ซีรู้สึกว่า เราเองดูแลคนที่เรารักดีแค่ไหนตอนนี้ สิ่งที่คนเป็น คนมีชีวิตอยู่อย่างเราสามารถทำได้อยู่ คือทำสิ่งที่ดีๆ โดยเฉพาะกับคนที่ยังอยู่ เพราะเราจะเสียใจมากถ้ายังไม่ได้ทำดีที่สุดก่อนที่เค้าจะจากไป

จะบอกว่าโชคดี...ดีรึเปล่า เพราะเพื่อนเราที่ชื่อ ทิน คนนี้เพิ่งจะมาช่วยเราถ่ายคลิปดัชมิลล์ลงCeemeagain.com ให้เราเดือนที่ผ่านมาเอง ทำให้เรามีคลิปของเค้าล่าสุด ซึ่งเชื่อว่าคนอื่นคงไม่มี และบังเอิญว่าไม่ได้ลงในเวบเพราะไม่ตรงใจลูกค้า...ก็เลยได้เก็บวีดีโอของเค้าเอาไว้
ภาพในความคิดมาจนถึงตอนนี้...เหมือนหนังเลย ซีว่าซีเขียนบทหนังได้เรื่องนึงเลย

อยู่ๆก็นึกถึงหนังสั้น บอย-ป๊อด ที่ตัวเองเล่น เพลงช่วงที่ดีที่สุด ในตอนสถานีแห่งความคิดถึง ขึ้นมา

สุดท้ายไม่อยากให้คนอ่านโพสเศร้าไปกับซีเพราะซีก็ร้องไห้หนักมากไปตั้งแต่วันแรก จนมาวันนี้ก็ทำใจได้มากขึ้นเยอะแล้ว และเชื่อว่าสิ่งดีๆที่เพื่อนเราทำ ยังคงอยู่ในความทรงจำเสมอ
มาวันนี้ อยากบอกทุกคนที่ติดตามกันมา ให้ทำสิ่งดีๆกับคนรอบข้างที่เรารัก ทั้งคนในครอบครัวให้มากพอ เผื่อว่าวันนึงที่เราไม่มีโอกาสทำ จะได้ไม่เสียใจทีหลังนะจ้ะ

ขอบคุณทุกคนที่ให้กำลังใจซีนะ ตอนนี้ดีขึ้นมากแล้ว จะสู้ต่อไปเต็มกำลังเหมือนเดิม แต่อาจรับงานที่อยากทำจริงๆเพราะจะได้มีเวลาเผื่อคนที่เรารักในครอบครัวมากขึ้น ถ้าเป็นไปได้...

๔ ความคิดเห็น:

Mint กล่าวว่า...

ทุกสิ่งผ่านมาแล้วก็ผ่านไป ไม่ผ่านวันนี้ วันข้างหน้าก็ต้องผ่านอยู่ดี จึงเป็นที่มาของคำว่า ทำวันนี้ให้ดีที่สุด

เราต้องเลือกว่าจะมีความทรงจำที่ดีเก็บไว้ หรือจะมีความทรงจำที่ไม่ดีเก็็บไว้ อยู่ที่การกระทำของเรา

ต้องสู้ต่อไปนะครับ นี่คงไม่ใช่ครั้งสุดท้ายที่จะรู้สึกเสียใจ ซีไม่เหมาะกับหน้าร้องไห้หรอก แต่ถ้าถึงเวลาก็ควรจะร้องนะ แต่ต้องรู้จักหยุด และจำไว้เสมอว่า "คนดีดีที่จากไป ไม่มีใครเลยที่อยากให้คนที่อยู่ต้องร้องไห้"

Unknown กล่าวว่า...

ได้อ่านแล้ว ก็ เศร้าแทนนะครับ เพราะผมเองก็เคยผ่าน เหตุการณ์ ทำนองนี้มาเช่นกัน แต่มีคนพูดคำๆหนึ่งทำำให้คิดได้ในการใช้ชีวิต
"วันนี้อยู่ดูโลกให้โสภิณ พรุ่งนี้ชีวินสิน... ไม่รู้วันตาย"
(ที่มาของคำนี้ลองหาดูได้นะครับ)

สู้ต่อไปครับ พี่ซี เป็นกำลังใจให้ครับ

ชีวิตในความทรงจำ ไม่มีวันตาย

zcrubb กล่าวว่า...

Change is Permanent, Permanent is change.
That is certain thing we always face in this dynamic world.

POL กล่าวว่า...

T-T เศร้าแทนเลย
เก็บเรื่องราวดีๆของเค้าไว้่ในความทรงจำละกันครับ เกิดแก่เจ็บตาย ทุกคนล้วนต้องพบเจอกันทั้งนั้น ทำวันนี้ให้ดีที่สุดก็พอ
พักผ่อนบ้างน๊า คงต้องใช้เวลาอีกหน่อย กว่าจำทำใจได้ละ T-T สู้ๆน๊า

take care

My Up-to-date LooK

สมุดเยี่ยมชมบล็อคไดอารี่ซี : Cee's Guestbook